- тасбұршақ
- зат. Жазда жауатын мұзды жауын; бұршақ. Жаңбырға т а с б ұ р ш а қ араласып, мәшинемнің төбесін тоқырлатып ұрғылай бастады (Ж.Қорғасбек, Жынды қайың, 31). Төпеп ұрған т а с б ұ р ш а қ т ы ң астында мықшыңдаған жарым сұлба бұлдырай көрінді (Бұл да). Қалқайған құлағы мен қасқиған маңдайына тиген т а с б ұ р ш а қ көзге көрініп-ақ ыршып-ыршып түсіп жатыр (Бұл да).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.